Ἡ ἀγωνία γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς ὀρθόδοξης ταυτότητος τῶν ἀκροατῶν συνέχει κάθε λόγο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ. Ὁ ἅγιος δὲν αἰσθάνεται ὡς ἕνας ἁπλὸς ἱεροκήρυκας, ἀλλὰ ὡς ὁ καλὸς ποιμένας ποὺ προσπαθεῖ νὰ διασφαλίσει τὸ ποίμνιό του ἀπὸ ἐκείνους ποὺ τὸ ἐπιβουλεύονται.
Μεταξὺ αὐτῶν ἐξέχουσα θέση φαίνεται νὰ ἔχουν ὅσοι διακινοῦν “μαγικὰ βότανα” ἢ χρησιμοποιοῦν “τεχνάσματα διαβολικά”, γιὰ νὰ παραπλανοῦν τοὺς χριστιανοὺς ποὺ ἀντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ τῶν χριστιανῶν, λέγοντας πὼς αὐτὰ τὰ διαβολικὰ “μαντολογήματα καὶ ἐξορκίσματα καὶ ἐμποδέματα καὶ γητεύματα” εἶναι σὲ θέση ὄχι μόνο νὰ διαλύσουν τὰ σπιτικά τους ἀλλὰ καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὸν ἀναθεματισμὸ καὶ βεβαίως στὴν κόλαση.
ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
τοῦ Ἀποστ. Β. Νικολαΐδη,
καθηγ. Πανεπ. Ἁθηνῶν
«ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ» –
Κοινωνικὲς Προεκτάσεις τοῦ θεολογικοῦ προβληματισμοῦ,
[κεφ. ΙV. θεολογικὲς προσεγγίσεις τῶν Διδαχῶν τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ]
ἐκδ. «Γρηγόρη», Ἀθῆναι 2002, σελ.68
Πηγή: https://christianvivliografia.wordpress.com
