Η Εκκλησία είναι νέα ζωή εν Χριστώ.
Στην Εκκλησία δεν υπάρχει θάνατος, δεν υπάρχει κόλασις.
Λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Εάν τις τον λόγον μου τηρήση, ου μη γεύσηται θανάτου εις τον αιώνα».
Ο Χριστός καταργεί το θάνατο. Όποιος μπαίνει στην Εκκλησία σώζεται, γίνεται αιώνιος.
Μία είναι η ζωή, είναι ατελείωτη συνέχεια, δεν έχει τέλος, δεν υπάρχει θάνατος.
Όποιος ακολουθεί τις εντολές του Χριστού, δεν πεθαίνει ποτέ.
Πεθαίνει κατά τη σάρκα, κατά τα πάθη και αξιώνεται να ζει απ’ την εδώ ζωή μες στον Παράδεισο, στην Εκκλησία μας, και κατόπιν στην αιωνιότητα.
Με τον Χριστό ο θάνατος γίνεται η γέφυρα, που θα την περάσομε σε μια στιγμή, για να συνεχίσομε να ζούμε εν τω ανεσπέρω φωτί.
Κι εγώ αφότου έγινα μοναχός, πίστευσα ότι δεν υπάρχει θάνατος.
Έτσι ένοιωθα και νιώθω πάντα, ότι είμαι αιώνιος και αθάνατος. Τι ωραία!
Μέσα στην Εκκλησία που έχει τα μυστήρια που σώζουν δεν υπάρχει απελπισία.
Μπορεί να είμαστε πολύ αμαρτωλοί. Εξομολογούμαστε, όμως, μας διαβάζει ο παπάς κι έτσι συγχωρούμαστε και προχωρούμε προς την αθανασία, χωρίς καθόλου άγχος, χωρίς καθόλου φόβο.
Όταν αγαπήσομε τον Χριστό ζούμε τη ζωή του Χριστού.
Άμα αυτό, με την χάρι του Θεού, το κατορθώσομε, τότε βρισκόμαστε σε μια άλλη κατάσταση, ζούμε μια άλλη κατάσταση ζηλευτή.
Για μας δεν υπάρχει καμιά φοβία.
Ούτε θάνατος, ούτε διάβολος, ούτε κόλασις.
Όλ’ αυτά υπάρχουν για τους ανθρώπους που είναι μακράν του Χριστού, για τους μη χριστιανούς.
Για μας που είμαστε χριστιανοί και κάνομε το θέλημά Του, εκεί, όπως το λέει, δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα.
Υπάρχουν δηλαδή, αλλ’ όταν ο άνθρωπος αποκτείνει τον παλαιό άνθρωπο «συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις», δεν δίδει σημασία στον διάβολο ούτε και στο κακό.
Δεν τον απασχολεί.
Εκείνο που τον απασχολεί είναι η αγάπη, η λατρεία στον Χριστό και στον συνάνθρωπό του.
Άμα φθάσομε στο βαθμό να αισθανόμαστε τη χαρά, την αγάπη, τη λατρεία του Θεού χωρίς καμιά φοβία, φθάνομε να λέμε: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός».
Κανείς δεν μας εμποδίζει να μπούμε μέσα στο μυστήριο.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, (νυν οσίου Πορφυρίου), «Βίος και Λόγοι», έκδοση Ιεράς Μονής Μονής Χρυσοπηγής, Χανιά 2003.