Δεῦτε λαοί, τὴν τρισυπόστατον Θεότητα προσκυνήσωμεν, Υἱὸν ἐν τῷ Πατρί, σὺν ἁγίῳ Πνεύματι· Πατὴρ γὰρ ἀχρόνως ἐγέννησεν Υἱόν, συναΐδιον καὶ σύνθρονον, καὶ Πνεῦμα ἅγιον ἦν ἐν τῷ Πατρί, σὺν Υἱῷ δοξαζόμενον, μία δύναμις, μία οὐσία, μία Θεότης, ἣν προσκυνοῦντες πάντες λέγομεν· Άγιος ὁ Θεός, ὁ τὰ πάντα δημιουργήσας δι’ Υἱοῦ, συνεργίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Ἅγιος ἰσχυρός, δι’ οὗ τὸν Πατέρα ἐγνώκαμεν, καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπεδήμησεν ἐν κόσμῳ, Ἅγιος ἀθάνατος, τὸ Παράκλητον Πνεῦμα, τὸ ἐκ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, καὶ ἐν Υἱῷ ἀναπαυόμενον, Τριὰς ἁγία, δόξα σοι.
Ελάτε λαοί, ας προσκυνήσουμε την τρισυπόστατη Θεότητα, τον Υιό που βρίσκεται μέσα στον Πατέρα, μαζί με το Άγιον Πνεύμα. Ο Πατέρας εγέννησε τον Υιόν πριν να υπάρξει ο χρόνος κι από την πρώτη αρχή συνυπάρχει με Αυτόν και είναι σύνθρονος. Και το Πνεύμα το Άγιον ήταν πάντοτε μέσα στον Πατέρα και δοξάζεται μαζί με τον Υιό και είναι και τα τρία μαζί, μία δύναμις, μία ουσία, μία θεότης, την οποία όλοι προσκυνούμε και λέγουμε: Άγιος είναι ο Θεός, ο οποίος διά του Υιού εδημιούργησε τα πάντα με την συνεργία του Αγίου Πνεύματος. Άγιος και ισχυρός είναι ο Υιός διά του οποίου εγνωρίσαμε τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα ήλθε και εγκαταστάθηκε στον κόσμο. Άγιος είναι και αθάνατος, το Παράκλητον Πνεύμα, που εκπορεύεται από τον Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό, Αγία Τριάδα, δόξα σοι.
Γλῶσσαι ποτὲ συνεχύθησαν, διὰ τὴν τόλμαν τῆς πυργοποιΐας, γλῶσσαι δὲ νῦν ἐσοφίσθησαν, διὰ τὴν δόξαν τῆς θεογνωσίας. Ἐκεῖ κατεδίκασε Θεὸς τοὺς ἀσεβεῖς τῷ πταίσματι, ἐνταῦθα ἐφώτισε Χριστὸς τοὺς ἁλιεῖς τῷ Πνεύματι. Τότε κατειργάσθη ἡ ἀφωνία, πρὸς τιμωρίαν, ἄρτι καινουργεῖται ἡ συμφωνία, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κάποτε συγχύσθηκαν οι γλώσσες, εξαιτίας της αλαζονικής τόλμης εκείνων που έχτιζαν τον πύργο (της Βαβέλ), τώρα όμως οι γλώσσες απέκτησαν σοφία, εξαιτίας του θείου φωτισμού. Εκεί κατεδίκασεν ο Θεός αυτούς που με ασέβεια διέπρατταν ατοπήματα, εδώ εφώτισε ο Χριστός με το Άγιο Πνεύμα του τους αλιείς. Τότε τους επεβλήθη η αφωνία ως τιμωρία, τώρα ετοιμάζεται μια καινούργια συμφωνία προς σωτηρίαν των ψυχών μας.
Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, καὶ δι’ αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Ας είσαι ευλογημένος, Χριστέ Θεέ μας, Εσύ που τους ψαράδες έκαμες πανσόφους στέλνοντάς τους το Άγιο Πνεύμα και μ’ αυτούς όλη την οικουμένη σαγήνευσες, φιλάνθρωπε! Δόξα σε Σένα.
Παράδοξα σήμερον εἶδον τὰ ἔθνη πάντα ἐν πόλει Δαυΐδ, ὅτε τὸ Πνεῦμα κατῆλθε τὸ ἅγιον ἐν πυρίναις γλώσσαις, καθὼς ὁ θεηγόρος Λουκᾶς ἀπεφθέγξατο. Φησὶ γάρ· Συνηγμένων τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, ἐγένετο ἦχος καθάπερ φερομένης βιαίας πνοῆς, καὶ ἐπλήρωσε τὸν οἶκον, οὗ ἦσαν καθήμενοι, καὶ πάντες ἤρξαντο φθέγγεσθαι, ξένοις ῥήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοις διδάγμασι, τῆς ἁγίας Τριάδος.
Παράδοξα πράγματα είδαν σήμερα όλα τα έθνη στην πόλη του Δαυίδ, όταν το Πνεύμα το Άγιο με πύρινες γλώσσες κατέβηκε, όπως μας το περιγράφει ο θεολάλητος Λουκάς (στις Πράξεις των Αποστόλων). Λέγει δηλαδή: Καθώς ήσαν συγκεντρωμένοι οι μαθητές του Χριστού ακούστηκε ήχος δυνατός σαν βίαιη πνοή ανέμου και γέμισε η οικία όπου βρίσκονταν και τότε όλοι άρχισαν να λαλούν παράξενα λόγια, παράξενα δόγματα, παράξενες διδασκαλίες, όπως τους φώτιζε η Αγία Τριάδα.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, ἦν μὲν ἀεί, καὶ ἔστι καὶ ἔσται, οὐτε ἀρξάμενον, οὔτε παυσόμενον, ἀλλ’ ἀεὶ Πατρὶ καὶ Υἱῷ συντεταγμένον, καὶ συναριθμούμενον, ζωή, καὶ ζωοποιοῦν, φῶς, καὶ φωτὸς χορηγόν, αὐτάγαθον, καὶ πηγὴ ἀγαθότητος· δι’ οὗ Πατὴρ γνωρίζεται, καὶ Υἱὸς δοξάζεται, καὶ παρὰ πάντων γινώσκεται, μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις, τῆς ἁγίας Τριάδος.
Το Πνεύμα το Άγιον πάντοτε υπήρχε και υπάρχει και θα υπάρχει, δεν έλαβε αρχήν κάποια χρονική στιγμή, ούτε κάποτε θα παύσει να υπάρχει, αλλά πάντοτε συντάσσεται και συναριθμείται μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό, είναι ζωή και χαρίζει ζωή, είναι φως και χορηγός φωτός, έχει μέσα του το αγαθόν, είναι η πηγή της αγαθότητας. Διά του Αγίου Πνεύματος γίνεται σε μας γνωστός ο Πατέρας και δοξάζεται ο Υιός, και από όλους αναγνωρίζεται μία ενιαία δύναμη, μία ενότητα, μία προσκύνηση της Αγίας Τριάδας.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, φῶς, καὶ ζωή, καὶ ζῶσα πηγὴ νοερά, Πνεῦμα σοφίας, Πνεῦμα συνέσεως, ἀγαθόν, εὐθές, νοερόν, ἡγεμονεῦον καθαῖρον τὰ πταίσματα, Θεὸς καὶ θεοποιοῦν, πῦρ, ἐκ πυρὸς προϊόν, λαλοῦν, ἐνεργοῦν, διαιροῦν τὰ χαρίσματα· δι’ οὗ Προφῆται ἅπαντες, καὶ Θεοῦ Ἀπόστολοι, μετὰ Μαρτύρων ἐστέφθησαν. Ξένον ἄκουσμα, ξένον θέαμα, πῦρ διαιρούμενον εἰς νομὰς χαρισμάτων.
Το Πνεύμα το Άγιον είναι φως και ζωή, είναι μια νοερή ζωντανή πηγή, είναι το Πνεύμα της σοφίας, το Πνεύμα της συνέσεως, είναι αγαθό, ευθές, νοερό, είναι αυτό που μας οδηγεί και καθαρίζει τις αμαρτίες μας, είναι Θεός και μας κάνει κι εμάς θεούς, είναι φωτιά, που από φωτιά προέρχεται, λαλεί μέσα μας, ενεργεί, μας μοιράζει τα χαρίσματα. Διά του Αγίου Πνεύματος όλοι οι Προφήτες και οι Απόστολοι του Θεού μαζί με τους Μάρτυρες στεφανώθηκαν. Είναι παράξενο άκουσμα, είναι παράξενο θέαμα, φωτιά που διαιρείται και μοιράζει θεϊκά δώρα.
Δόξα… Καὶ νῦν … Ἦχος πλ. β’
Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθέ, καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ουράνιε Βασιλιά, Παρηγορητά, το Πνεύμα της Αλήθειας, εσύ που είσαι παντού και πληροίς τα πάντα (γεμίζεις), εσύ που είσαι ο θησαυρός όλων των αγαθών και ο χορηγός της ζωής, έλα και σκήνωσε μέσα μας και καθάρισέ μας από κάθε κηλίδα, και σώσε αγαθέ τις ψυχές μας.
