Γέρων Ἀμφιλόχιος Μακρῆς – Διάφορα Ἀποφθέγματα (A’ Μέρος)

Τὸ νὰ παραμένεις πιστὸς στὸν Μοναχισμὸ θεωρεῖται μαρτύριο.

Θέλει ὁ Χριστὸς νὰ σοῦ βγάλει τὰ ἀγκάθια, διότι εἶναι κηπουρὸς καὶ ἐσὺ θέλεις τὴν ἡσυχία σου.

Ὁ Χριστὸς εἶναι κοντά μας, ἂς μὴ τὸν βλέπουμε… καμιὰ φορά μας δίνει καὶ κανένα μπάτσο ἀπὸ πολλὴ ἀγάπη.

Πολλὲς φορὲς ἔρχεται ὁ Χριστός, σοῦ χτυπάει, τὸν βάζεις νὰ καθίσει στὸ σαλόνι τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐσὺ ἀπορροφημένος μὲ τὶς ἀσχολίες σου ξεχνᾶς τὸν μεγάλο ἐπισκέπτη. Ἐκεῖνος περιμένει νὰ ἐμφανιστεῖς, περιμένει καὶ ὅταν πλέον ἀργήσεις πολὺ σηκώνεται καὶ φεύγει. Ἄλλη φορὰ πάλι εἶσαι τόσο ἀπασχολημένος ποὺ τοῦ ἁπαντὰς ἀπὸ τὸ παράθυρο. Δὲν ἔχεις καιρὸ οὔτε ν᾿ ἀνοίξεις.

Πρέπει νὰ χαίρεσαι. Καλλιτεχνικὴ σμίλη κρατάει στὰ χέρια του ὁ Ἰησοῦς. Θέλει νὰ σὲ ἑτοιμάσει ἕνα ἄγαλμα τοῦ οὐράνιου παλατιοῦ.

Εἶστε βασιλικὰ πρόσωπα, προορίζεστε γιὰ τὸν οὐράνιο νυμφώνα.

Ὅταν δεῖς ἄνθρωπο κουρασμένο (πνευματικῶς) μὴ τοῦ βάλεις ἄλλο φορτίο διότι τὰ γόνατα δὲν ἀντέχουν.

Ἀγάπησε τὸν Ἕνα νὰ σὲ ἀγαποῦν καὶ τὰ θηρία.

Ἀληθινὸς πλοῦτος γιὰ μένα εἶναι νὰ σᾶς δῶ στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ὅταν ὑπάρχει ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης, ὅ,τι κακὸ πλησιάζει τὸ κατακαίγει.

Ὁ ἄνθρωπος ὅταν δὲν ζητάει τὰ δικαιώματά του θὰ φωτίσει ὁ Θεὸς τὸν ἄλλον νὰ τοῦ τὰ δώσει.

Τὸ φῶς τοῦ Κυρίου νὰ σὲ φωτίζει καὶ νὰ σὲ ὁδηγεῖ πάντοτε.

Ἕνα πρᾶγμα μόνο μὲ κάνει νὰ θλίβωμαι, ὅτι κατηγοροῦν τὶς καλόγριες. Δία τὸν ἑαυτό μου δὲν μὲ νοιάζει ὅ,τι καὶ ἂν λένε.

Ὁ διάβολος φρίττει ὅσο μάλιστα βλέπει νέες ὑπάρξεις νὰ κάθονται ἐδῶ γιὰ τὸν Χριστό.

Ὅταν ἔχετε πειρασμοὺς τότε κατέρχεται ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Φαίνεται ὅτι τοῦ χαλᾶτε (τοῦ πειρασμοῦ) τὰ σχέδια.

Ὁ ἄνθρωπος ἀγαπάει πνευματικὰ αἰσθάνεται προσευχόμενος, ὅτι βρίσκεται ἐντὸς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ του. Λυπᾶται ὅταν δὲν πορεύεται καλὰ ὁ ἀδελφός του καὶ προσεύχεται γιὰ τὴν πρόοδό του.

Οὐδέποτε ἀλλάζει ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὴν χριστιανικὴ ἀγάπη.

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ φωνάζει δὲν ἔχει δύναμη.

Κρατῆστε ψηλὰ τὴ σημαία τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ ἔχετε πάντα τὸ τηλέφωνο τοῦ Γέροντά σας, ὅπου καὶ ἂν εἶστε.

Ἡ διάθεση ἡ δικιά σας μοῦ ἀνάβει φωτιά. Εἶναι σὰν νὰ μοῦ ρίχνετε κάρβουνα σ᾿ αὐτὸ ποὺ ὑπάρχει μέσα μου.

Θέλω παιδί μου, νὰ ζεῖς γιὰ τὸ Χριστό, ὁλόκληρος νὰ δοθεῖς σ᾿ αὐτόν. Θέλω ὅταν τύχει ν᾿ ἀνοίξει κανεὶς τὴν καρδιά σου τίποτε ἄλλο νὰ μὴ βρεῖ, μόνο τὸ Χριστό.

Ἐρώτηση: Ἀφοῦ βλέπετε, Γέροντα, τόσο καθαρὰ τὶς ἀδυναμίες μας, τὰ λάθη μας γιατί δέ μας τὰ ὑποδεικνύετε;
Ἀπάντηση: Λυπᾶμαι γιὰ ὅσα βλέπω ὡς πατέρας, ἀλλὰ ἐλπίζω στὴν καλυτέρευση. Ὑποδεικνύω ὅσα πρέπει, ἀλλὰ πιὸ κερδισμένος εἶσαι, ὅταν χύσεις δυὸ ἢ τρία δάκρυα μπροστὰ στὸ Χριστὸ γι᾿ αὐτά, παρὰ νὰ πεῖς πολλὰ λόγια. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ γιατρὸς καὶ παιδαγωγός μας. Ὁ Χριστὸς ἐχθὲς καὶ σήμερα ὁ ἴδιος, ἀλλὰ ἐμεῖς κλείσαμε τὰ μάτια μας καὶ βλέπουμε σκοτεινά. Ἀφοῦ προχωρᾶμε ἔτσι, ἄλλοι λασπώνονται καὶ ἄλλοι σκοτώνονται.

Πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα ἔρχεται ὁ Χριστὸς καὶ σοῦ χτυπάει, ἀλλὰ ἐσὺ ἔχεις δουλειές…

Ἐκεῖνος ποὺ ταράζεται δὲ σκέφτεται λογικά, ὀρθά. Κάνε ὑπομονὴ καὶ θὰ βραβευτεῖς μὲ στέφανο.

Θέλω νὰ εἶστε ἤρεμες γιὰ νὰ συναντιόμαστε. Ἅμα εἶστε κουρασμένες δὲ λειτουργοῦν οἱ ἀσύρματοι.

Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ νὰ μὴ φεύγει ἀπὸ τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά σας.

Ὁ Κύριος νὰ σᾶς ἐνισχύει, νὰ κρατήσετε σταθερὰ τὴ σημαία τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ἐγκράτειας.

Ὁ Χριστιανὸς εἶναι πραγματικὰ ἄνθρωπος. Ξέρει ὅλους τοὺς τρόπους τῆς εὐγένειας.

Ὅταν ἡ καρδιά μας δὲν ἔχει τὴν ἀγάπη πρὸς τὸ Χριστὸ δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτα. Εἴμαστε σὰν πλοῖα ποὺ δὲν ἔχουν φωτιά, βενζίνη στὴ μηχανή τους.

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἁπλοποιεῖται, θεοποιεῖται. Γίνεται ἄκακος, ταπεινός, πράος, ἐλεύθερος, γίνεται… γίνεται…

Πηγή: «Ὁ γέροντας Ἀμφιλόχιος Μακρῆς. Μιὰ σύγχρονη μορφὴ τῆς Πάτμου», ἔκδοση Ἑπτάλοφος, www.eptalofos.gr